मुखवटे

आजच्या युगात झालोत पारखे आपण चेहऱ्यांना,
वावरतोय जगात ओढून मुखवट्यांना .

कुणास आवडतो मुखवटा हसरा,
तर काही पांघरतात रागावलेला.

घुसमटतात चहरे कित्येकांचे ओढलेल्या आवरणात,
काहींचे तर रूप बदलते, मिथ्या जगास दाखवण्यात.

गर्दीत मुखवट्यांच्या काही मुखवटे भासतात आवडणारे ..
न जाणता गुंततात काही त्यांच्या प्रेमळ भासात.

अन उतरता तो मुखवटा प्रेमळ हास्याचा ..
मिळतो का पहा कुठे मुखवटा सदा हसणाऱ्या हृदयाचा ?

मुखवटे चेहऱ्यांचे कदाचित दिसतील डोळ्यांना ..
पण हृदयाचा मुखवटा कसा जाणवेल ह्या मनाला ..

पाहूया दिवसा तर नाही .. पण रात्री तरी एखाद वेळी.
वाटेल का पहावसे दर्पण स्वतःचे विना आवरण.