तुझी सवय

तू असतीस सोबतिला तर काही फरक असता माझ्यात ..

तू नसतानाही फरक वाढतोय माझ्यात ..

कधी न थांबणारे हसणे , आज चटकन संपते ..

मन मात्र वेडे दुसरीकडे भिरभिरे .

शांत बसताना कित्येकदा हसू गालावर यायचे ..

आता मात्र अश्रु गालावरून सरके .

थांबवताना तुला , हात तुझा कित्येकदा खेचला ..

पण आज सुटलेला हात , मीच मागे घेतला .

तू सोबत नाहीस याची खंत मनाला लागून आहे ...

तू आहेस ह्यातच मनाला रमवून आहे .

वेळ सरकता कदाचित , चित्रे ही बदलतील ..

पण तुझ्या चित्रांची वेळ , मनात थांबली आहे .

सोबतीस असताना अनेकदा भिन्नतेचे क्षण चिंतले ..

आज ते जगताना तुझ्या सोबतीस स्मरले .

सवय तुझ्या सोबतीची चटकन जडून गेली ..

पण सवय एकटेपणाची, तुजसम अजुन दूरच आहे ..