आज पहिल्यांदा वाटतंय उत्तरांमध्ये अडखळतोय,

आज पहिल्यांदा मीच प्रश्नांना शोधतोय. 

आज प्रसंगांना सामोरे ज्यांची कुवत असताना,

परत पाउल मीच मागे खेचतोय. 

वसंतात येणाऱ्या नव पालवीला का जणू ,

मीच कोठे तरी कोमेजतोय. 

सुखांची चाहूल समोरून येताना,

वळणावर मार्ग मीच कुठे तरी बदल्तोय. 

स्तब्ध राहण्याच्या प्रयत्नामध्ये ,

मीच कुठे तरी अस्थिर होतोय… 

 

 

 

 

बस किसी ओर चले जा रहा,

       बिन जाने मंजिल उस ओर  ।

खलिश नहीं चलते रहने पे ,

      बस रास्ते अजनबी है इस ओर  ।
वक़्त  साथ नहीं इस वक़्त वरना  ,

      कोई आशियाँ  आही जाता इस ओर  ।

बस चलते हुए मंजिलपाते तुझे,

      देख मुस्कुरा रहा हूँ इस ओर  ।

कधी कळत नसत

कधी कळत नसत,  कधी वेळ  दुरावत असते ,

कधी काळात नसत, मन कधी दुखत असते .

कधी कळत नसते , आपण दूर जात असतो

कधी कळत नसते, आपण दुरावत असतो.

कधी कळत  नसते, कोणास नकोसे असतो,

कधी कळत  नसते,  कोणास नाकारत असतो.

कधी कळत नसते,  पावसात चिंब भिजत असतो.

कधी कळत  नसते,  मनात  एक थेंब हि नसतो.

कधी मनात घुमटत,  तर कधी मनाला घुमवत,

कधी दूर मनाच्या तर कधी त्याच गाभाऱ्यात .

कळत नसत पण सारखं काही तरी तेच जुनकहि,

वारंवार का चाचपडत असतो , कधी कळत नाहि..

mera bharosa...

हारू तुझे हर बार दिल करता है ,

क्या करे  आज तकदीर पे भरोसा ज्यादा है । 

 भूलू  तुझे हर बार दिल करता है ,

भरोसा  याददाश पे फिरसे कुछ ज्यादा है। 

जाऊँ  फिर कही  दूर , दिल करता है ,

दूरियाँ  मिटाने का भरोसा कुछ ज्यादा है। 

बस येही सोचता ,कही रुलानादू तुझे ,

खुदपे भरोसा आज थोडा कम है।